மொழி பேச மறுதலிக்கும் நேரங்களில்
இதயம் பேசிவி்டும் ஏகாந்த மௌனத்தில்...
இதழோரம் வார்த்தைகள் சரமாகத் தேங்கியும்
உணர்வுகள் மட்டும் கதை பேசட்டும் என்று;
உதடுகளால் உச்சரித்து உதிர்க்க முடியாமல்
இதயத்தை இயம்பாமல் ஒளித்து வைத்தேன்;
ஊராரும் வீட்டாரும் காட்டாறும் அறியாமல்;
மலரோடும் சுவரோடும் எவரோடும் கூறாமல்;
சூரியனின் தீண்டுதலில் உருகிவிடும் பனித்துளியாய்
கேள்வியிலே கரைத்துவிட்டாய் காதல்மிகு கதிரவனே;
மைவிழியும் மையலிலே மலர்ந்துவிட மயங்கி்டுதே
கை இரண்டில் எடுத்துவி்ட நெஞ்சமதும் ஏங்கி்டுதே!
- கவிப்பூரணி
அருமை அருமை கவிப்பூரணி!! அசத்தல் கவிதை...
ReplyDeleteகீதா
நன்றி இருவருக்கும்...
Delete